Hayat dedi, hayal kırıklıklarımın toplamı.
Bekleme, bekletme, beklenme.
Bir şey isteme benden
Ne hayattan ne kuştan ne bahardan.
Hiçbir şeyle tanışma
Bir istek mi var, bir arzu, bir umut
Bastır üzerine yastığını.
İzin verme seni acıtmasına
Sonra bakma bana
Öyle hüzünlü öyle kaçamak
***
Yaşamak dedi dudakları kıpırtısız
“Yaşamak bir yansıma.”
Sanki okudu gözleri gözlerimi
Baktı ve gördü kalbimin atmadığını
Neden yaşamak hala dilindeki
Neyi bekler gövdeler
Daha kaç otobüsü kaçıracaksın?
Göçtü mü şimdi bütün kuşlar?
Sonbahar, en sevdiğin mevsim
Sonbahar en sevdiğim mevsim
Artık değil.
Değil mi ki kurudu bütün yapraklar
Değil mi ki dumana, sise karıştı kent.
O zaman artık sonbahar değil
Sonbahar benim hiçbir şeyim değil.
“Hüzün kovan kuşu
Bize de gel.”
gamzeelitok@ereglibulteni.com
